Sen gittikten sonra herşey çok değişti.
Ağaçlar değişmedi ama.
Kuşlar,sevgililer,filmler değişmedi.
Hala yaprak döküp, tekrar yeşeriyor,
Dallarında sallanacaklarla ağaçlar.
Ve hala uçabiliyor da kuşlar;
Vurulacak korkusuyla,
Yuvaya ekmek kırıntısı taşırken.
Ve filmler…
Bir de ölmesini beklediğimiz başroller;
İnan hala ölmediler.
Sen gittikten sonra herşey çok değişti.
Dünya değil ama…
Şehirler,yollar,komşular değil.
Saklambaç oynarken ay ve güneş,
Hala dönüyor dünya.
Gurbet yahut memleket adıyla,
Yedi ananın evlatlarıdır şehirler hala.
Kavuşurken dahi,ayrılık tadında;
Hüzün kokuyor yollar dahada.
Ve komşular…
Top oynamamıza kızıyor diye,
Ölmesini beklediğimiz yaşlı dayılar…
İnan hala yaşıyorlar.
Dedim ya!
Sen gittikten sonra herşey çok değişti.
Ben çok değiştim mesâla;
‘’-Herşeyimsin…’’ dediğin ben…
Bir ben…
Kayıt Tarihi : 29.4.2014 03:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!