Sen Gittikten Sonra Şiiri - Ercan Yavuzer

Sığınaklar emziriyorum sen gittikten sonra
Kim birilerinden sevda niyetine kaçıyorsa,
Bağrımda terörist bir hayalet diye barındırıyorum onu.
Acılarını emziriyorum yüreğimin uçurumlarında
Ağızları-yüzleri sevda içerisinde kalmışların yaralarını
Sözcük bezleriyle sarıp, karbondioksit arınmalar sunuyorum.
Sen gittikten sonra;
Ben durmadan eşkıyalar saklıyorum, gerilla sabahlarına…

Oyunlar oynamıyorum kimseye,
Varoluşlar sunmuyorum hiçbir ölmüşe,
Tabutları barındırıyorum içimdeki tükenmişliklere
Yangın yeri panteonlarda kefenler sarıyorum kimsesizlere
Kimsesizler kanıyor hep, kimsesizler ölü
Ben tükeniyorum o kimsesizliklerde
Hiç kimseler anlamıyor izmarit saran aklımı
Sen gittikten sonra…

Aslında çok yazasım yok
Bütün karanlıklara gebeyim işte,
Bilirsin, karanlıklarda yazmak cerbeze işidir.
Susmak daha bi fiyakalı geliyor,
Kalemleri öksüze çektim, sayfalar tanrıların işi
Lanetler yağdırdığıma bakma,
Dağlaradır isyanım, gerilla kimsesizliğimedir.
Kontrgerilla vurgunlarında, hep faillere meçhulüm işte…
Artısı-eksisi, söyleyecek sözüm yok,
Asit kuyularında sonsuzluğa mahkûm bir hayat olmuşum
Sen gittikten sonra…

MURADİYE/WAN
11.06.13