Sen Gittiğinde Şiiri - Mehmet Sedat Kurt

Gözlerin tenine değmeyeli bu kentin,
Yalnızlık düştü bitmeyen gecelerine,
Sen gittiğinde…
Bağımlı düşlerle, seni bana getirmeyen sabahlara küskün yüreğim.
Bir de günbatımında yalnızlıklara karşı koyan karmaşık hayallerime…
Baharlarda durgunluk, renklerde anlamsızlık oldu sen gittiğinde.
Düşlerde ayrılık, yağmurda sessizlik oldu.
Mevsimler değişmedi hiç,
Güneş ısıtamadı yüreğimi gözlerin kadar.
Ay ışığında uzanmadı ya ellerin ellerime bir daha,
Yıldızları hissedemez oldum gözlerinin bakışlarında,
Sen gittiğinde…
Hayat bir düş dünyası oldu ama,
Mutluluğu düşleyemedim hiç…