Sen Gittiğinde Şiiri - Zafer Aksu

Sen gittiğinde gözlerime mil çekmişlerdi ayrılığın şeytanları
Hiçbir şey göremiyordum...
Hani insan gözleri olmadan,
Sevdiklerini göremeden ne kadar mutlu olabilirse
İşte bende o kadar mutluydum
Yani en doğrusu mutsuzdum...
Ama gözlerim olmadığı için değil,
Seni birkez daha göremediğim için!

Sen gittiğinde ellerimi kesmişlerdi ayrılığın şeytanları
Hiçbir şeye dokunamıyordum...
Hani insan elleri olmadan,
Sevdiğine dokunamadan ne kadar mutluysa
İşte bende o kadar mutluydum
Yani en doğrusu mutsuzdum...
Ama ellerim olmadığı için değil
Sana birkez daha dokunamadığım için!

Sen gittiğinde ayaklarımı kesmişlerdi ayrılığın şeytanları
Hiçbir yere gidemiyordum...
Hani insan ayakları olmadan,
SEvdiğine koşamadan ne kadar mutluysa
İşte bende o kadar mutluydum
Yani en doğrusu mutsuzdum...
Ama ayaklarım olmadığı için değil
Sana yeniden koşamadığım için!

Sen gittiğinde dudaklarımı mühürlemişlerdi ayrılığın şeytanları
Hiç kimseyle konuşamıyordum...
Hani insan dudakları olmadan,
Sevdiğine sevgisini söylemeden ne kadar mutluysa
İşte bende o kadar mutluydum
Yani en doğrusu mutsuzdum...
Ama dudaklarım mühürlü olduğu için değil
Son bir kez Seni Seviyorum diyemediğim için!

Sen gittiğinde kalbimi söküp almışlardı ayrılığın melekleri
Hiç kimseyi sevmiyordum
Hani insan sevgisiz,
Tek başına yaşarken ne kadar mutluysa
İşte bende o kadar mutluydum
Yani en doğrusu mutsuzdum...
Ama kalbim olmadığı için değil
Son bir kez sevgiyi tadamadan öldüğüm için!