SEN GİTTİĞİN ZAMAN
Beni terk edip de sen… gittiğin zaman,
sensiz yalnız kalıp da... bittiğim zaman.
Yüreğimde bir hüzün, gözlerimde nem vardı,
Kalbimde özlediğim, senden hatıra vardı.
Karanlıktı gökyüzü, ağlıyordu geceler,
Çözülmüyor bu gece, karışmış bilmeceler.
Ne bir dilim ekmeğim, ne dolapta aş vardı,
Ağladım bütün gece, gözlerimde yaş vardı.
Ne bir dost sesi vardı, ne odada bir nefes,
Kalbimi sıkıştırdı, göğsümdeki bu kafes.
Caddeleri seyrettim, pencere kenarında,
Duvarlarla konuştum, sen yoktun ki yanımda.
Ne bir ateşim vardı, ne yanan bir ışığım,
Anladım ki ben sana, sırılsıklam aşığım.
Mehtap çıkmış bu gece, yıldızlar göz kırpıyor,
Sevdalı sarı güller, bülbüle naz yapıyor.
Tüm bitkiler çiçekler, arılar gülümsüyor,
Bu sabah döndüğünü, sanki hepsi biliyor.
Güneş sevgilim gibi, ışıklarla sarıyor,
Yok olan tüm dostlarım, artık beni arıyor.
Gökyüzü aydınlandı, ağlamıyor geceler,
Çözülüyor sevgiyle, bütün bu bilmeceler.
Beni sen affedip …döndüğün zaman,
Sevginle ruhumu…ördüğün zaman…
Kayıt Tarihi : 21.3.2006 14:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!