Sen Gittiğin Günden Beri Şiiri - Zehra A ...

Sen gittiğin günden beri,
Uyku yok bende,uyuyamıyorum.
Herkes yatağında uyumuşken,
Şehir karanlığa bürünmüşken,
Bense oturmuş balkonda;
Seni düşünüyorum.

Sen gittiğin günden beri,
Hep seni düşünüyorum, ağlayarak,
Senin adını sayıklıyor dudaklarım, yanarak,
Elbet bu günlerde geçecek, kavuşacağız,
Kendimi avutuyorum, güzel günlerimizi anarak.

Sen gittiğin günden beri,
Yaşamak bir işkence,
Nefes almak gereksiz bence,
Yemek, yemek, su içmek,
Yaşamak mı sence?

Sen gittiğin günden beri,
Ayaklarım yere değil, boşluğa basıyorum,
Kutupların yalnızlığını yaşıyorum,
Son bir umut, son bir gayretle,
Bu canı kavuşacağımız ana taşıyorum.

Sen gittiğin günden beri,
Anlamı yok hiçbir şeyin.
Düşünüyorum, güneş her gün neden doğar,
Sıkılmaz mı aynı şeyi yapmaktan,
Sabah doğup, akşam batmaktan,
Oysa ben çoktan sıkıldım;
Aylardır seni bekleyip, yoluna bakmaktan.

Sen gittiğin günden beri,
Şarkılarda yaşıyorum aşkımızı.
Ayrılık şarkılarında hüzünleniyor,
Aşk şarkılarında heyecanlanıyor,
Vuslat şarkılarında umutlanıyorum.

Sen gittiğin günden beri,
Sanki hayatın posası çıkmış,
Alamıyorum hiçbir şeyin tadını,
Senin yanında, bülbül gibi şakıyan dilim,
Susmuş; sayıklıyor sadece senin adını.