Sen Gittiğin Gün Şiiri - Mehmet Damar

Karanlığa gömüldü,güneş,ay ve yıldızlar,
Sen buraları terkettiğin gün,
Yağmaz oldu birdaha yağmur kar
Gözyaşların toprağa döktüğün gün

Sığmaz oldu yıldızlar aleme,
Değmez oldu bulutlar aleme
Kurudu onca bitki,çiçek ve su
Sen buraları terkettiğin gün

Geceler bitmedi hiçbirgün
Doğmadı güneş,ısınmadı iklim
Peki sen kim umut etmek kim
Gözlerin gözlerimi terkettiği gün..

Sanırmısın burada artık mevsim bahar
Don tutmuş hayatım erimiyor kar
Bir çoban yıldızım vardı oda etti artık firar
Sen beni benden aldığın gün..