Sen Gittiğin Gün

Harman yerleri sessiz
Yüksek dağlar karsız
Engin ovalar çiçeksizdi
Sen gittiğin gün yar
Uçmadı kuşlar havada
Ekinler yeşermedi tarlada
Otlar kurumuş meralarda

Yar sen gittiğin gün
Akmadı derelerin suları
Uçarak geçme di göçmen kuşları
Ne de ötmüştü ebabil kuşlar
Kurudu yar çeşmenin kurnaları
Yıkılıyordu kuyuların çınğırıkları
İsyanlar da yar denizin dalgaları
Kaybolmuştu gecenin yakamozları
Tomurcuklar açmadı gülleri
Batmadı gönlüme dikenleri
Ne ikimiz bir fidandık
Ne de gül açan dallarıydık
Ne kasetlerde duyulan
Ben köylüyüm şarkılarıydık

Seherin yoktu vakti
Esmezdi rüzgarları
Kurumuş üzüm bağının çubukları
Can yoktu canda canansız yar
Serçeler gibi kalmışım yuvasız yar
Sen gittiğin gün ey vefasız yar
Bulutlar gelmedi yağmadı yağmurlar
Öldüm de yar senden önce
Sarmadı teni kara topraklar
Hazanı beklemeden sarardı yapraklar
Yağmadan karlar kopmadan fırtınalar
Bedduasız dı sana bütün kahırlar
Olurken bütün bunlar yar…
Kıyameti gördü dünyam
Kaybolup gitmişti hülyam
Seni seven kalbim durdu
Dizlerim bükülüp çökmüştü beden
Sanki benden önce dünya giymişti kefen
Artık yar ben bende değilim
Bende var olan can da değilim