Seni bir anneler günü arifesinde kaybettim
Bugün gidişinin yıldönümü
Sen gittiğin gün
Yüreğimide götürmüş
Beni bitirmiştin.
Ben sensizlikte
Yalancı aydınlığa düştüm
Çölde kalmış insanın susamışlığında
Hasret kuyusundan hasret içtim
Düşlerimde beni seyrettiğini biliyorum
Gökteki meleklerle birlikte
Bende seni seyrediyorum
Saçların yine simsiyah ince burgu örgüler
Dudağında gülüşler
Tertemiz aydınlık yüzün
Ama gözlerini göremiyorum,
Kısmışsın niye?
Uyanmak istemiyorum
Kalktığmda yalnızlığın çığlık olur
Fırtınalar koparır içimde
Çoğu kez sorarım kendime
Ölümün kaçı haklı
Kaçı yerli yerinde
Maddi yokluğun yok ama
Manevi çokluğun hep gönlümde
Kayıt Tarihi : 9.5.2008 21:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
HAYRI ÖZKANIN EŞİNİ ANMA SÖYLEMLERİNDEN
![Orhan Erdoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/09/sen-gittigin-gun-4.jpg)
TÜM YORUMLAR (67)