Sen Gitmeyi Bilirsin.. Ben Sevmeyi..

yorgun beden..tükenmiş yürek...faili meçhul duygular kermekemeş düşünceler..

öyle bir aşktıki...alışa gelmişden uzak kimsenin kabul edemeyeceği....kalbin reddi talebini bile hiçe saymış...

sen ey yüreği vicdanı olmayan meçhul sevgili..

sanadır tüm kelamlarım..sanadır sitemlerim kahırlarım...

biliyorum umurunda değil..hiç olmadı da....

biliyor musun nedir iğfal edilmek...

sanırmısın ki sadece beden.....

hayır....

eğer bilseydin ne olduğunu şimdi vicdanında bir sızı..

geceler uykular haram kılınırdı sana....

sen...tertemiz duyguları....saf bir sevgiyi..

aşka inanmış bir kalbin umutlarını iğfal ettin...

yıllarca bir damla umuda sığınan kalbin

tertemiz sevgiye fora diyen sessiz çığlıkları iğfal ettin...

İstanbul bile sen kadar acımazsız olmadı bu kalbe....

senli yerlere bir avuç toprak attım...

ama nedense toprak utancından üzerinde gül açtırdı..

yağmurla büyütüyor şimdilerde o yerlerde sevgimi...

her damlasında göz yaşımla besliyor seni....

sen sözde insanı duygularınla kendini kandırırken..

uzaklar sana dair neler yaşanıyor

anlıyormusun..şimdi...? ?

iğfal etmek bir insanın bedenini değil..

tüm inançlarını yok etmektir.....olduğunu..

hayır sen anlayamazsın asla...

çünkü sen bir insanın kalbine hançer sapladın..

sadece başkalarını mutlu etmek adına.......