Sen Gitme Şiiri - Selim Seven

Rüzgar eserken gitme,
Eğer rüzgar gözünden düşürürse
Bir damla yaşını habersizce
Düşen her umutta
Bir sen biter
Çöller yeşerip
Seraplar gülümser bana
Sen yerine…

Yağmur yağarken gitme,
Damlalar değdikçe tenine
Kıskançlığım tutar kendimce
Sarılıp ellerine
İzin veremem
Bir adım
Bir nefes öteye
Umarsızca gitmene…

Güneşli günlerde gitme…
Aydınlandıkça güzelliğin
Yeni sırlar sürülür gözlerime
Ve bir yanık olur acır sözlerin
Bir nefret büyür içimde
Fırsat vermem
Hayallerimin üzerinden
Pervasızca geçisine…

Sen en iyisi mi gitme…
Çünkü sen gittiğinde
Yeni bir anlam bulup yaşamak
Zor gelir
Bana yalnızca
Kendimi çivileyip de gözlerine
Tavaf etmek kalır bedenimi
Bambaşka bir alemin
Bambaşka bedenlerinde…