Artık ifadelere gizlenmek istemiyorum,bir cümleyi kurmam gerektiğinde artık öyle sevgi socukleriyle dolmuş sözlerde kurmak istemiyorum,
Ben her düşündüğümde kendimden hariç herkesi,onlarsiz yasadigimin farkında olmadan nekadar da zaman tuketmisim,
Bugün herşeyimsin diyenin hiç bir şeyi olmamak,
Seni çok seviyorum cümlelerinde boguldugumu hisseden ben,hiç bir degerimin olmadigini duyunca o düşüncelerden bir bir döküldüm gökyüzünden,
Doğru olduğunu bildiğim herşeyin yalan,
Hasret çektiğim herşeyin sadece soyutlasmis bir serap olduğundan,yıllarca kendime yük ettiğim yere göğe sigdiramadigim bu duygunun sadece hikayelerde olduğunu,yardımcı karakterler gibi hissettiğimde anladım bir romanın ortasinda,
Ne varmışim nede yokmuşum,
Aslini sorarsanız ben bu hikayenin kapaginda küçük bir harfin değerinde olmayan hiçte var olmayan biriydim,
Yalanlar benim hayatımda, beni kovalayan tekk şey sanki bu benim kacamadigim sey hayatim boyunca,
Ardın sıra yorgunluklarimi,sol omuzuma çöken karadelik sonsuzluğu,kendimi arar oldum bu doğruluğun varlığına emin olan insanların içindeki gerçekleri,
Galiba gramla satılıyor yalan yada bolca para ediyor,
Değersiz bir düşüncenin esiri olmuşum sanki,
Kendimi biraz ifade etmekle zorlukmu çektim yoksa gördüğüm şeylerden sonra yorgun çöken bedenim,koca asırlık cinarlar gibiyiz derdik küçükken kahkahalar eşliğinde,
Bak gör nede çabuk bir bir devriliyoruz,
Öyle bırakıp ta gitmek istemiyorum,
Daha bir sürü hayalim var daha seninle düşündüğüm,
Kudret Kobal'in dediği gibi şimdi sen gidiyorsun öylemi,
Ne şairler dökülmüş sayfalara,ızdırap cekenimi,acı cekenimi sevgisinde boğulup intihar edenimi,bane ne bunlardan sen gidiyorsun sen, hangi şiir anlam yukliyecek sana ,hangi kalem duracak senin gibi,hangi kağıt tertemiz kalacak kalbin gibi,
Işıklar söndü biliyorum vakit geç oldu,
Sokaklar issizlasacak,sen yine usuyeceksin,
Gitmek vakti geldi sanki yıllardır gideceğin günün nutkunu tutmusum,
Gidiyorsanda sonkez saril bana ama gözlerime bakma,
Bakarsan gidemezsin,
Sonkez saril bana ama kalbime dokunma,
Dokunursan nefes alamazsın,
Sen gittin,senden geriye tutunacak hiç bir şeyim klamadi,
Ne matem eskisi gibi nede alaca karanlık,
Albatros bile ucmuyor,
Sen gittin ya ben bittim.
Sen gittin ya ben ben ben öldüm.
Mehmet bildir
20.01.2025
22:45
Kayıt Tarihi : 20.1.2025 23:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!