.Sen git hiçbir şeyin kalsın bende

senden sonra
hiçbir şeyi becermeyi bilmeyen
her an küsüp gidiverecekmiş gibi
bir ben kaldı içimde

-sen gittin gözlerin kaldı

hayattan
hep kendisine yapılacağı süprizleri bekleyen
kırık bir kalp,
ve üzgün bir aşık kaldı senden geriye.

-sen gittin gülüşlerin kaldı

sen gittin ya
paslı bir yürek kaldı avuçlarımda
ve her an
sürüklemek geliyor içimden sefil yüreğimi
bu kentin ücra karanlıklarına

-sen gittin yokluğun kaldı.

sen gittin
kaldırımlarda canhıraş izlerin kaldı
sineme tebelleş olan.

-sen gittin adımların kaldı

sen gittin ya,
özlemeye başladı sol yanımın içi
en yitirmişliğimden en çocukluğuma

-bir görsen nasıl da başa çıkamıyorum onunla!

sen gittin
arkanda batmak üzere olan güneşin
hüzün dolu yakamozları kaldı geriye
ve hani sen gittin ya benden,
uykularımın ihtimaline daha çok alıştım
ki avutmaktır
çoğu melankoli zamanları.

sen gittin ellerin kayboldu
gözlerini çaldılar yüzümden
bana,
kokundan tanımak kaldı geriye

ve geberircesine biliyorum sen gittin
götürdüklerin kalsın ne olur
senden ileriye