Ben senin manasız aşkına kandım
Seviyorsun sandım, anlayamadım
Yalanlarını hep gerçek sandım
Boşver git sen, bakma bana !
Mutluluk var sandım sende, yanıldım
Duygulu bakışlarına kendimi koydum
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta