İçim rahat etmiyor biliyormusun,
Sanki zebaniler toplanmış
oradan oaraya atıyorlar beni.
Ve meleğim gidiyor!
Sen gidiyorsun,
kalbim gidiyor ellerinde.
Ardına bile bakmadan.
Ve sen gidiyorsun
Ardında bir yokluk denizi,
bir çöl bırakıyorsun
Ve sen gidiyorsun
yüreği
..........
..........
Kayıt Tarihi : 1.7.2000 17:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!