..Sen, Gidiyorsun Geri Dönmemeksizin

Ve sen gidiyorsun bu şehirden
Arkanda bir öksüz bir yetim

Özlemlerim artıyor her adımında
Ayak izlerin canımı acıtıyor
Soğuk rüzgarlar esiyor bedenimin her köşesinde
Hislerim düşüyor ayak uçlarıma
Ve
Sen gidiyorsun
Bu şehirden....

Goncaya yüz tutmuş güllerim soluyor
Gönlümün en sıcak limanı viran
Kelimelerim düğümleniyor
“KAL” diyemiyorum
Boynum bükük…

Ve sen, şimdi gidiyorsun,
Geri dönmemeksizin…

Giderken söyleyemediklerim için affet beni
Soluğunu hissederken içimde
Gözlerine bakamadığım için
Ve anlamsız tartışmalarım için
En önemlisi
Seni sevdim diyemediğim için
Affet beni…

Kaybolduğum boşluğa sürükleyemezdim seni

İmkânsıza çalan kadere yenildim
Olmadı, olamadı…

Belki,
Bir gün anlarsın benimde sevdiğimi
İçimin eridiğini,
Gözlerimdeki çaresizliği
Sana kıyamadığımı,
Deniz gözlerine neden bakamadığımı,
Bu vazgeçiş için nasıl bir bedel ödediğimi
Belki bir gün anlarsın…

Vazgeçişimin adı sen
Belki bir gün anlarsın…