Gidiyorsun, ve ben bir şehrin yıkılışına benziyorum,
Deprem olmuyor, ama sallanıyor tüm inançlar,
Yağmur öldürüyor manolyamı.
Mevsim dönmüyor, gittiğin yerde kaldı yapraklar, halâ sarı.
Nehirler susuyor, sen gidiyorsun,
Nehirler susuyor, sende susuyorsun.
Yanıyor incir ağaçları, otuz sene harman oluyor,
Sen gidiyorsun, incir özlemim kalıyor.
Trenler yolcusuz seyahatlerde,
Bir alamettir gidiyor, hayra yoramıyorum.
Sen gidiyorsun, güzel olan ne varsa seninle gidiyor.
Sana dair hiç birşey benden gitmiyor, yalnızca sen gidiyorsun.
Senin eksikliğin yok bende,
Herhangi bir aşk şiirinde yaşıyorsun benimle,
Asafça bir direnişin peşinde;
“Lavinya gitme”,
Lavinya gitmedi, sen gidiyorsun.
Kayıt Tarihi : 18.10.2018 02:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!