Sen Gidiyorsun Şiiri - Ali Gökhan Cihan

İşte bak gidiyorsun benden uzaklara
Arkanda bir moloz dünya bıraktın bana
Ağız tadımı zehir gibi yaparken
Yaşamak sanki haram bana.
Ciğerlerim bile nefesimi kabul etmiyor
Nefesini benden kesmişken
Tenim artık yaralar bağlar oldu
Çaresini bırak, hastalığımın adı bile yokken
Unutulmuş, kurumuş çeşmeyi bilir misin?
Görmediysen gözlerime bak anlatır sana
Gel de yakından gör gözlerimin
Yeşilden karalara bağlamasını
Dünyamda karabulutlar sarmış her yanımı
Yıldırımın çakmaları yalnız bana
Hayatımın arifesini yaşarken geldim sona
Belki alacağım var birkaç nefes daha
Benim için önemi yok, sen ekle hayatına
Varsa göreceğimiz hayatta bir bahar daha
O da sonbahardır biliyorum.
Arkasında kar boran basar az sonra
Üşüyorum artık senin yokluğunda
Yakacak ise senden kalmış birkaç hatıra
Atıyorum gönlümün küllenmiş ateşine
Birkaç gün daha katar sensiz yaşamıma
Artık nefsim bile isyankar bana
Bir bakmışsın o da bırakmış beni tam ortada
Haydi git! Bakışlarının arasında bıraktın bir elveda
İşte sen gidiyorsun,kalan hayatta sadece bana…