Sen Gidiyordun Şiiri - Şair Aa_sessiz_gemi

Sen gidiyordun…
Can çekişiyordu yüreğim ellerinde
Gözlerimden kan fışkırıyordu,
Görmüyordun…
Suratıma fırlattığın güller ağlıyordu halime
Yitirilmişliğin acı telaşı ile isyanlarımı sıralıyordum
Ayaklarına kapanmayı becermediğinden,sıkıyordum yumruklarımı.
Duymuyordun…
İçimde volkanlar patlıyordu,
Lavlarım gözlerinin okyanusuna dökülüyordu
Ve buhar misali tütüyordun gözlerimde
Bilmiyordun…
Gidişinin ardından başlayacak savaştan haberin yoktu
Bütün anılar kuşanmıştı silahlarını! !
Keşkelerim kalemimi kırmak için sabırsızlanıyordu
Hayallerim acımasızca infaz edilecekti
Hissetmiyordun…
Yalnızlığın girdabı yaklaşıyordu
Sen hızla eşyalarını toplarken,
Ben bütün hatıralarını kurtarmak için yangınımdan
Alevlerinin arasında yüzüyordum
Anlamıyordun…
Aslında gitmeni hiç ama hiç istemiyordum
Ayaklarına kapanmayı beceremediğimden,sıkıyordum yumruklarımı.
Sana değil Allah ‘ıma yalvarıyordum çaresiz
Yoktu başka çaresi
Silahımın ağzına sürmüştüm aşkın son kurşununu
Sıkacaktım kafama,kararlıydım
Başka yolu yoktu,mecburdum,affet
Artık yaşamaya bir nedenim yoktu
Damla,damla toprağa düşüyordu yarınlarım
Sen gidiyordun…
Beni götürmek istemiyordun gittiğin yere
Ama gelecektim işte,boşuna uğraşıyordun
Çünkü;
Seni ölümüne seviyordum…
Sen gidiyordun,
Bense ardından geliyordum
Haberin yoktu,bilmiyordun
Çığlık,çığlığa geliyordu bütün İstanbul
Ve ölüyordum…