Sen gidince saçıma ak pamuklar düştü
Yangınlar girdi kalbe, damlar başıma göçtü
Issızlaştı yüreğim, nabız atışı düştü
Yar sen gidince öksüz kaldım inan yuvada.
Acılarım içimde, fışkıran volkan oldu
Gülen gözler yerine damla damla yaş doldu
Bülbül dilini yuttu, sevda gülleri soldu
Yar sen gidince öksüz kaldım inan yuvada.
Hayallerim terk etti, tutam tutam saç gitti
Sevdanın çiçekleri tek tek boynunun büktü
Sen olmayınca yıldız aya, sırt dönüp küstü
Yar sen gidince öksüz kaldım inan yuvada.
12/03/2015(ayrılık günü)
Şükran Güneri ArslanbayKayıt Tarihi : 10.5.2015 14:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şükran Güneri Arslanbay](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/05/10/sen-gidince-oksuz-kaldim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!