kara bir gecedeyim
yoklugun ilk gecesi
sensiz odalarda kokunla avunuyorum
yalnızlığım yanı başımda
senden kalanlara ağlıyorum
oturduğun koltuk boş
saatlerce konuşuyorum
sanki sen varmış gibi
rollerimiz değişiyo
hep sen konuşurdun ben dinlemezdim şimdi sen susuyosun
yanıt alamıyorum
her yer ole sen dolu ki
boşluğunu hiç bir şey doldurmuyor
oturduğun koltuk boş
hiç oturmadım ustune
seni bir kez daha kırmaktan korktum
donuşu olmayan bir yerdesin canım
bense sana yaşattıklarımla perperişanım
içim öle yanıyoki
bunca yıl seni sensiz yaşamışım
seni anlamaya çalışmamışım
seni duymamışım
benden gittiğinde anladım degerini
her sabahımın senle huzur dolu oldugunu
her gecemin senle guzelleştiğini
çok pişmanım canım çok
biliyorum pişmanlığım seni geri getirmeyecek
biliyorum duşuncesizliğim beni affettirmeyecek
keşke benide alıp gitseydin
keşke yanında olaydım
keşke bir şansım daha olsaydı
kara topragın koynunda deil benim koynumda olsaydın
Kayıt Tarihi : 26.1.2009 17:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
:(:(:(:(:(
böyle bir son beklemiyordum...
keşkelerin anlamsızlaştığı. sözün bittiği bir nokta bu olmalı...
son pişmanlık, bitiş,acı ve hüzün
bittiği noktadasın her türlü sözün
ne söylenebilir ki artık bu noktada
şairim artık gülsün hüzünlü yüzün
TÜM YORUMLAR (3)