Sen Gidince Anladım Şiiri - Adem Efiloğlu

SEN GİDİNCE ANLADIM

Ağıtlar var içimde, günlerimi karartan,

Geceden kaçtığımı, sen gidince anladım.

Bin bir türlü sitemler, saçlarımı ağartan,

Kendimden geçtiğimi, sen gidince anladım.

Erimiş kaybolmuşum, talan olmuşum talan,

Yıkıp bitirmiş beni, kahırmış nice yalan,

Nifak ekmişsin nifak, onca an onca zaman,

Hep zehir içtiğimi, sen gidince anladım.

Aşkına koşuyorken, diyordum ki ben senim,

Hayaller pare pare, bitmiş yaşam nedenim,

Eskimiş sevinçlerim, yaşlanmış gördün tenim,

Hayattan göçtüğümü, sen gidince anladım.

Umutlarım sessizce, ölmüşler birer birer,

Yalansa da sözlerin, gelir aklıma girer,

Korkuyorum bu hasret, neden ömrümce sürer,

Kabrimi açtığımı, sen gidince anladım.

Baktım nice vakittir, acı ile doyarım,

Öyle zaman olur ki güne elem boyarım,

Nefsimi hesapların, ortasına koyarım,

Ona rol biçtiğimi, sen gidince anladım.

Hala kalbimde tüter, biten aşkın dumanı,

Nasılda geçip gitmiş, anlamadım zamanı,

Acımın etkisiyle, dağıtmışım her yanı,

Hep öfke saçtığımı, sen gidince anladım.

Âdem olanlar anlar, vuslata yokmuş niyet,

Uyuttun yüreğimi, kimde var bu meziyet,

Yokluğun şu ruhuma, eziyettir eziyet,

Kendimden kaçtığımı, sen gidince anladım.

Âdem Efiloğlu

12.07. 2024

NOT: GİTTİĞİNDE ANLADIM ŞARKISINA NAZİRE