Sen Gidince Şiiri - Cem Bektaş

Sen gidince,
Geceler indi yeryüzüne,
Nazarlara yenik düştü,
Seni seven divane,
Bu yazgı yazılmazdı,
Sen kanmasaydın ellere,
İşte ilk karanlık,
O zaman deydi yüzüne.
Çok söyledim güzelim,
Uyma diye el sözüne,
Dinlemedin ve gittin,
Geceler indi yeryüzüne...

Sen gelince,
Güneşler açtı yüzüme.
Ama bir daha sakın,
Gezme bizi çekemeyenlerle
Bilirsin kararırmış,
Üzüm baktıkça üzüme...
Şimdi sen sildin geçmişi,
Affet deyip pişmanlık içinde.
Her hata küçüktür,
Pişmanlık varsa ertesinde.
Nihayet geldin sevdiğim,
Ama bir daha sakın gitme.