06 / 08 / 2007
Öyle ümitsizliklere düştüm ki senden sonra.
Kendi mi bile yaşıyor bulamadım yer yüzünde.
Çevrem bom, boş dünya ise ademden önceydi
Bir yarımı bulamadım, yaşarken senden sonra
Meğer giderken beni de götürmüşsün sen
En amansız yalnızlıklar senden sonra imiş
Öyle ümitsizliklere düştüm ki senden sonra
Benim ümitlerim senden sonra sensizlikmiş
Ben nice açmazlara dalıp çıktım senden sonra
Başıma gelmeyen kalmadı alışmaya çalışırken,
Meğer benim tufanım senden sonra sensizlikmiş
Sen gidince her şeyimi götürmüşsün yanında
Maksadımı yitirdim bulamadım, senden sonra
Kayıt Tarihi : 16.12.2007 17:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!