Sen Gidersin Şiiri - Mücahit Karaçınar

En çok da sen gidersin
Ardından seyrelir yağmurlar
Sıska yürekli bir bekçiyim
Gönül hanende nöbet tutan
En çok da sen gidersin
Ardından seyrelir karlar
Ilık bir kış akşamıdır özlem
Buğulu camlara çizilmiş kalpler
Gün yüzünde silinir
En çok da sen gidersin
Ardından yeşerir ağaçlar
Bir çiçek tomurcuklanır
Damarlanır bulunduğun toprak
En çok da sen gidersin
Ardından taşlanır başlar
Dualar her perşembe örtülür üzerine
Ben titrerim belki soğuktan
Sen duâsız kalsan kemiklerin sızlar
En çok da sen gidersin
Ardından ben gelirim belki
Yazılan kitaplar tozlanır rafımda
Üstümüzü örten bir dua olmaz
Yaşamak hep gidenle başlar