Sen Gidersen Gönlümden Şiiri - Recep Üçüncü

Sen gidersen gönlümden
Şu gönlüm harâb kalsın
Can gitsin bedenimden
Bedenim bitâb kalsın

Güneş ışığı sönsün
Buz kessin herşey donsun
Günler geceye dönsün
Yıldızsız mehtâb kalsın

Aşk tohumu değmesin
Aşk yağmuru yağmasın
Hiçbir fidan doğmasın
Çorak bir türâb kalsın

Haktır gönlüme eken
Sen gülsen benim diken
Varlığın neşem iken
Yokluğun azâb kalsın

Dinmesin hiç gözyaşım
Her dem sürsün savaşım
Ömürlük can yoldaşım
Yalnızlık ahbâb kalsın

Hatırımda her sözün
Yakıp kavuran gözün
Kamer misali yüzün
Gönlümde serâb kalsın

Dert yoksa hayat niye
Derdime ilaç diye
Gülyüzlümden hediye
Zehir gibi âb kalsın

Çıkıp sorsa birisi
Bu firâk neyin nesi
Verdiği her nefesi
Bir gizli cevâb kalsın

Her birşey sorulacak
Hem ölüp dirilecek
Çabucak görülecek
Mahşerde hesâb kalsın

Bu sevda ömür yemiş
Her âhım günâh imiş
Tek çare Allah imiş
İhlaslı sevâb kalsın

Dertgâhî söz etmesin
Yün döşekte yatmasın
Dile günâh katmasın
“Affeyle Yâ Rab!” kalsın