Sen Gidersen Eğer Şiiri - Serkan Yurddaş

Sen gidersen eğer ben nasıl yaşarım
Gündüz güneşim gece yıldızımsın
Gidersen her günüm karanlık olur
Gündüzümü geceden ayıramam
Günümü kaybederim…
Sen gidersen eğer sensiz ne yaparım
Ayrılığa mahkûm etme beni
Ağlatma gözlerimi
Yakma yüreğimi
Gidişin sonum olur öldürürüm kendimi…
Sen gidersen eğer yıkılırım
Bir uçurumun kıyısında bulurum kendimi
Tutunacak tek dalım sensin
Tut ellerimden bırakma beni…
Sen gidersen eğer yakarım bu dünyayı
Hiç bir şey umurumda bile olmaz
Önüme geçen her şeyi yıkar giderim
Bu yürek sensiz yaşayamaz…
Sen gidersen eğer ağlar gözlerim
Tutamam kendimi
Bırakırım gözyaşlarımı
Uğruna akıtırım…
Sen gidersen eğer yok olurum
Vururum kendimi kentin sokaklarına
Adım adım seni ararım
Kalbimde sevgin aklımda anılarınla…
Sen gidersen eğer biterim
Meyhane köşelerinde bulursun beni
İçerim ardından çekip gidişine
Sabahlara kadar deviririm tüm kadehleri
Sen geri dönünceye kadar içerim…
Sen gidersen eğer bende gelirim
Nerde olsan da bulurum seni
Her yerde seni ararım
Son nefesime kadar da peşindeyim…
Sen gidersen eğer ölürüm
Sensiz yaşamamın bir anlamı yok artık
Gidişin bitirir beni
Mahveder beni bu ayrılık
Sensiz ölü gibiyim zaten yaşamıyorum ki
Ne sen varsın ne de adın
Yalnız başıma kaldım ortada
Sensiz yaşanmıyor be güzelim
Ya geri döneceksin
Ya da beni vurup öyle gideceksin…