Sen gidersen Şiiri - Asi Yılmaz

Sen gidersen denizler üzülür sular çekilir
Çiğ düşmez gecelere düşlerim kurur
Lodoslar ağlar yapraklar dökülür
kardelenlerin boynu bükülür kelebekler ölür

Gidersen yıldızlar küser aya güneşe
Çocuklar üzülür
Rüzgarlar bir deli eser sular kurur
Zulam da biriken güllerim solar ben üzülürüm

Gidersen
öksüz kalır içimde yaşayan masal kuşları
Göçmen kuşlar göçmez bülbüller şakımaz olur
Gitme
içimden geçen tirenler çarpışır
Fırtınaya tutulur boran olur üşürüm
Gidersen
Ormanlar yanar kül olur
kuşlarda yaşamaz terk eder bu kenti
Gidersen çığlıklar arasında kalırım
Yokluğuna alışamam gülüm…