Sen gidersen... Şiiri - Aydın Bayrakdar

sen gidersen kesin suçlu olursun
vebal alırsın sen gidersen eğer
yaban diyarlarda nasıl kalırsın
beni senden mahrum edersen eğer..

sen gidersen kesin boynum bükülür
saadet bahçeme incir dikilir
saçlarım dişlerim hepsi dökülür
böbreğim kütler sen gidersen eğer.

sen gidersen derdler gelir peş peşe,
dayanamaz çöller bile güneşe,
sen gidersen kalmaz heves ve neşe,
toprak da çatlar sen gidersen eğer.

Sen gidersen zehir olur reçelim,
Bende kal, şarab-ı aşk'dan içelim,
nehirleri adım adım geçelim,
dizilir setler sen gidersen eğer.

sen gidersen inan kimliğim erir
o felek en ağır cezayı verir
bu can daha ne çileler görür
derd derdi katlar sen gidersen eğer

sen gidersen balık suda boğulur
sanma ki sahilde tekrar doğulur
mekânım ocağım obam dağılır
kurur tüm otlar sen gidersen eğer

sen gidersen şeytan silah doldurur
bülbüller kazara gülü öldürür
müminin nâşını papaz kaldırır
hükm eder putlar sen gidersen eğer

sen gidersen burda baykuşlar öter
irtibat kesilir takatim biter
yanımda duruşun bir ömre yeter
küftenir sütler sen gidersen eğer

sen gidersen bulut küser dünyaya
mevleviler hasret çeker Konya’ya
bilmem hangi beyit düşer künyeye
bizi kim kutlar, sen gidersen eğer

sen gidersen dünya döner tersine
Tarsus ilan-ı harb eder Mersin’e
yetişemez bugün hoca dersine
yol keser itler sen gidersen eğer

sen gidersen bil ki benzim sararır
herşey siyah olur evren kararır
seni sakladığım kalbim morarır
rengler de patlar sen gidersen eğer

sen gidersen senin bahtın da gülmez
bir sevenin Aydın gibi hiç olmaz
bizi esir eden tuzaklar salmaz
kaburgam çıtlar sen gidersen eğer! ..