Sen gidersen Şiiri - Betül Başar

Sen gidersen eksilir bu ömür,
Kefensiz bebeler ağlar ardından,
Geçmişin hayaleti sarar tüm evreni
Ve ıssız topraklar gibi çatlar kalbim orta yerinden.
Kanarım alabildiğince
Ve yüreğim dağlanır yokluğunun acısından…

Sen gidersen ölüm şövalyesi düşer peşime
Kovalar beni dipsiz kuyuların sessizliğinde
Birden bir çığlık sarar tüm dünyayı;
Ruhları sağır eden bir çığlık…
Ardından ağlarım
Ve sürgün yer yüreğim kederinle…

Sen gidersen umut kapıları kapanır yüzüme
Huzurun gölgesi dahi uğramaz benliğime
Hüzün çiçekleri filizlenir ruhumun her zerresinde
Ve sonra ne olur biliyor musun?
Ölürüm…