Sen Gidersen Şiiri - Mehmet Ali Yazıcı 2

Sen gidersen
Kuşlarda gider
İçimde bir dal kırılır
Bir tohum çatlar
Akıtır zehrini ayrılık
Kanımı kirletir
Rengi çekilir çiçeklerin
Kurur tam ortasından
Gözüm gibi baktığım karanfil
Sen gidersen
Yırtılır gökyüzü
Alnımın orta yerine
Şimşekler çakar
İner yüreğime yıldırımlar
Bir çocuk ölür
Ayağını burkar
Gelinlik çağında bir kız
Tufana tutulur sevgilisi
Kasırgalar dolaşır yeryüzünü
Dokuz şiddetinde
Depremler olur
Ölür dünyanın bütün yoksulları
Sen gidersen
Mevsimler değişir
Üşür Temmuz
Yanıp kül olur Aralık
Kar yağar Ağustos’ta
Kelebekler ölür
Çöker gökyüzü
Mavisini yitirir bulutlar
Karanlığa mayalanır bu kent
Ay doğmaz olur
Sen gidersen
Boğazıma bir el yürür
Sıkar gırtlağımı
Akşamdan kalma
Kanattığım yaralar
Salgın bir hastalık olur
Göz bebeklerimin içinde
Filistinli bir çocuk vurulur
Kanı sıçrar ellerime
Her yanım Ortadoğu olur
Açlığa kesilir Afrika
Üzerinde akbabalar dolaşır
İnsan eti yer Avrupalı zenginler
Mandela ölür
(Mehmet Ali Yazıcı/2007)