Sen giderken Şiiri - Mehmet Erbay

Sen giderken

Sen giderken;
Kendimi zor tuttum ağlamaktan.
Karşıki dağlardan;
Yağmur yüklü bulutlar geldi.
Tam ağlayacaktım ardından;
Gökteki bulutlar ağladı.
Düşen yağmur taneleriyle;
Ardından su serptim,
Yine kavuşuruz diye.
Dualar ettim rabbime;
Kendimi zor tuttum ağlamaktan.
Sen giderken.

Sen giderken;
Seviştiğimiz günleri düşündüm.
Yatağımdaki sıcaklığını;
Busemdeki öpüşünü,
Kadehimdeki dudak izini,
Şimdi düşünüyorumda?
Kimder bana;
Aşkım.
Kimder bana;
Bitanem.
Kimder bana;
Sevgilim.
Kimder söyle!
Kimder bana.

Sen giderken;
Bir sigara yaktım.
Yine tütün kotu ellerim.
Arkandan;
Keşke gitme diye.

Şimdi görsen halimi;
Saçım sakalım karmakarışık.
Odam darma dağınık.
Her tarafta,
İçki şişeleri,
Sigara paketleri,
Senin anlayacağın güzelim;
Benide götürdün;
Gittiğin yerlere.

Sen giderken;
Kendimi zor tuttum ağlamaktan.
Karşıki dağlaradan;
Şehrime yağmur yüklü bulutlar yağdı.

Sen giderken;
Dualar ettim rabbime.
Yine kavuşuruz diye.
Sen giderken;
Benim canımı aldın.
Son sigaramla yaktın ateşini,
Dumanını çektim içine,
Külünü;
Gönlümdeki deryaya savurdun;
Sen giderken.

20.05.2001
ORDU