Sen Giderken Şiiri - Edip Yalçın

İzinsiz bir şeyler aldın, benden
Yar giderken .. yar giderken
Döküldü yaşlar gözümden
Yar giderken,sen giderken

Vurgun yedi kalbim
Matemim oldu günlerim
Bitmiş kalmamış sevinçlerim
Yar giderken sen giderken

Gül zarım virane oldu
Gönlüm mecnuna döndü
Menekşelerim soldu
Yar giderken sen giderken

Yüce dağlar başında
Kala kaldım tek başıma
Aklar düştü kara saçıma
Yar giderken ,sen giderken

Baharım hazanda, gecem hüzünde
Avareyim, biçareyim gündüzde
Neşeler,gülüşler yitikte
Yar giderken ,yar giderken

Hüzün bitiyor

Yar kendini unutulmaz mı sandın?
Yıkılan, dirilmez mi sandın?
Bir daha sevmez mi sandın?
Yar gidince sen gidince

Harlanan ateş sönmez mi sandın?
Esen yeller dinmez mi sandın?
Yazılan yazı,silinmez mi sandın?
Yar gidince sen gidince

Yanıldın aldandın karagözlüm
Sevdim çok sevdim, selvi boylum
Yarama melhem, gönlüme neşe
Nice yarlar buldum,Unuttum seni
Unuttum seni,unuttum seni