Sen Giderken Şiiri - Buket Bayrak

Sen giderken;
Buzdan bir el dokunur,
Sıcak dudaklarının tenimdeki son izine.
Pencereden gidişini izlerken
Derin bir soluk alır,veremem geri
Her köşesi sen kokan bu evde…

Acımasız bellek,
Seninle geçen her anı sararken en başa.
Adım gibi bildiğim yüzün,ellerin
Nasılda çabuk silinmekte oysa.

Kapının çalmaları anlamsız
Ve bir o kadar anlam kazanırken
Çalabilecek her telefon..
Boş duvarlarda;
Olmayan sesin yankılanıyor şu an.

Sinsi bir dost olur çıkar yalnızlık
Senin kollarından sonra beni saran.
Aşk bir eşya değil çünkü;
Gidince yerine bir başkası konulan!

Geri döneceğini bilmek yetmiyor
Çünkü geri dönmüyor hain zaman.
Gitmek fiilinin her hali asılı kalmışken havada
Dilimin ucundaki “GİTME” bir türlü çıkamıyor hala…