Sen Giderken Şiiri - Bekir Sıtkı Özer

Sen giderken
Beraberinde umutlarımı götürdün
Karanlıkları bıraktın bana ,
Düşlerime kara bir gölge gibi düştün.

Gözlerine bakınca aralanırdı, karanlıklar
Işık selinde boğulurdum
Gülünce nisan yağmurlarında
Islanmış gibi olurdum.

İliklerime kadar ürperirdim
Dokununca ellerime,
En şiddetli depremleri yaşardım
Başım dönerdi, sarsılırdım.
Tuzlu ıslak öpüşmelerinde,
Nefesim düğümlenirdi
Soluk soluğa kalırdım.

Sen giderken
Beraberinde güzellikleri götürdün
Yıkıntıları bıraktın bana.
Sevda küskünü yüreğime,
Ateş gibi düştün...