Sen Giderken Şiiri - Ali Altay Turan

SEN GİDERKEN
Saklandım sessizliğin arkasına,
İçmeye hep bahane ararcasına.
Seyrediyorum biçare tükenişimi,
Eriyen mum gibi hızlıca bitişimi.
Sana ulaşmıyor bu acımsı feryad,
Kayboldu benlik artık ne yaş ne de ad.
Önümde üç yol var hasret sabret ibret,
Göremiyorum yürekte hayata tutunacak gayret.
Sabır taşım çatladı tam ortasından,
İnsan yaşamdan bıkar bu gönül yarasından.
Kimseye dökmem içimi kim geri toplayacak?
Sensizliğin kuytusunda bir hançer saplayacak.
Bir ses duyuyorum sessizliği yırtarak,
İç sesim hayıflanıyor her şeyi unutarak.
Yoruldum yıldım yaşanmayan yıllardan,
Sonra bir dilek tuttum eskimeyen anılardan.
Hani her şeyi geçtim de menekşenin suçu ne?
Onu da öksüz bıraktın sen giderken ardından...
Ali Altay Turan