Sen Giderken Şiiri - İsmail Temel

...

Ben, bu şehre,
çoktan gömdüm yarınlarımı..
Sen , istediğin kadar,
çöreklen gökyüzüne..
Hani bazen,
arada bir de olsa,
yağışın oluyor ya bu günlerim e..
İşte ben , o yağmurunun,
her damlasına ,
yüreğimi siper ediyorum..
Ve ,hani bazen ,
yoruyorsun ya satırlarımı..
İşte ben,o satırlarımın ,
her hecesine ,
geçmişimi siper ediyorum..
Ve,karartısını örtüyorum
üzerine gecemin..
Gülüşlerimi aldığın gün anladım ki,
Şahane bir AŞK,
çoğu zaman,
harcanmış,
koca bir hayat demekmiş..
Şimdi ise,gamzelerimin,
sana yasaklı tarafları utanıyor artık..
Oysa ben,her ihtimalini toplamış
ve mutlulukla çarpmıştım..
Çıkan sonucu,
Hüzne bölmem gerektiğini,
Sen giderken anladım..

...

Sen de bilirsin ki, yalnızca,
hafif acılar konuşulabilirdi..
Çünkü, olabildiğince
dilsizdi derin acılar..
Oysa ben,sustuklarimda gizliydim..
Bu yüzden,
En dibini yaşarken sükûtun,
olur olmaz yanaklarıma
damlardı gülüşlerin..
Bu yarım bedenimde,
Yarım bir sen taşımanın
ağırlığı binerdi dizlerime..
Ama her şeye rağmen,
Solumda sen varken,
Kaldığı yerden devam ederdi soluğum.
Sen görmezdin belki ama,
Her saç telimi,
Yaz yağmurunun serinliği üşütürdü..
Tel tel olurdu yalnızlığım.
Sevgi, her ne kadar tarifsiz olsa da..
Saygı,eşsiz bir tasarımdı..
Ve, bakışlarının en
soyut haliydi dualarım..
Oysa ben, avuç dolusu
dilemiştim seni HÂK'tan..
Olmayacak duaya amin
dememek gerektiğini,
Sen giderken anladım..

...

16.07.2021