Selviler boynun büktü, güller ağladı.
Sen giderken sahilden öyle sessizce.
Zaman durdu, güneş karalar bağladı.
Sen giderken sahilden, öyle sessizce.
Bülbül figan etti mahzun kalan güle.
Leylaklar selamı kestiler sümbüle.
Ağaçlar anlatırdı gelseydi dile.
Sen giderken sahilden öyle sessizce.
Dağlara duman çöktü, bulutlar ağlar.
Hazan vurdu, erken gazel oldu bağlar.
Hatıra kaldı, yaşanan güzel çağlar.
Sen giderken sahilden öyle sessizce.
Neşeler erken göçtü gitti buradan.
Sanki böyle istedi yüce yaradan.
Sana mutluluklar dilerim Mevla'dan
Sen giderken sahilden öyle sessizce.
Kayıt Tarihi : 19.4.2018 11:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!