Giderken sana çok şey söylemek istedim.
Bildiğim hangi sözcüklerle acımı tarif edeyim bilemedim.
Bazen susmak
Belki de en kolay olanı.
Mevsim bahar...
Hava soğuk...
Ayrılık buz gibi...
Gökyüzü bütün kederini indiriyor
Şehrin üzerine.
Şehir matem havasına bürünüyor
Kısık gözlerimde.
Nefesimi tutuyorum.
Benimle birlikte kederim
Simsiyah rengine bürünüyor.
Olsun diyorum olsun...
Bütün bildiğim güzel sözcükler
Kendimi kandırmaya yetmiyor.
Bilirsin...
Ben ağlamam ya da ağlayamam.
Bak kalemimden kan damlıyor.
Baharda açan çiçekler buz tutuyor.
Şubat bile hiç bu kadar soğuk olmamıştı.
Hiç bir şey...
Hiç bir zaman...
Böyle acıtmamıştı.
Kayıt Tarihi : 30.6.2015 12:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!