Sen Giderken Şiiri - Mehmet Özer 2

Sen giderken;
Beni uzakta bıraktığını sanıyordun.
Oysa;
sen kapıdan çıkarken başlıyordu özlem..
İçim acıyordu,kalbim sancıyordu
Sen bunu bilmiyordun..

Sen giderken,
Beni de alıyordun yanına..
Sen farkında değildin;
hayalimi takıyordum peşine.
Kalbimi gizliyordum iç cebine
Solda; tam yüreğinin üstünde..
Fakında değildin:
kalbinin atışını, aldığın nefesi,
attığın her adımı dinliyordum
Sen bunu bilmiyordun..

Sen giderken
Ben sensiz kalamıyordum.
Bir ağaç gibi
Sökülüp atılıyordum toprağımdan
Sanki;
kalbim ayrılıyordu yerinden..
Sen bunu duymuyordun.

Ben giderken
Senide alıyordum yanıma..
Gözlerine bakıyordum,saçlarını okşuyordum,
ellerini tutuyordum..
Sen giderken
hep aklımdaydın;
Bir kahvenin fincanında
denizin dalğasında. sahilin kumunda
bulutların telaşında..
Sen bunu bilmiyordun.

Sen belki farkında değildin,
Ben seninle yaşıyordum..

(22 Aralık 2011)