Sen Giderken! Şiiri - Ozan Emir Özcan

Ay artık dogmuyor pencereme..
Gelmiyor artık karanlık gecelerime..
O'da sırt çevirdi bana..
O'da Bıraktı gitti sonunda.
En son sen gittiginde görünmüştü..
Sitem etmiştim ona!
Boşaltmıştım içimi!
Sonra Kızmıştım kendime!
Neden bitti diye!
Biten bizmiydik yoksa benmiydim?
Sen bitirdin beni..
Şimdi yanlızım karanlık gecelerimde!
Tek dostum olan ay oda çekip gitti!

Şimdi ay bile artık yok!
Gündüzümde bile yanlızım!
Ötmüyor kuşlar!
Esmiyor Rüzgar!
Sensizlik sarmış evimin dört bir tarafını!
Her tarafta senden bir anı!

Parlayan Güneş Gibi..
Alevlenen Ateş Gibi..
Kaybolan Yıldız Gibi..
Gece Dogan Ay Gibi..
Bir Tek Seni Sevdim Ben!

Ama sen.. Gittin! !

Sen giderken beni benden alıp gittin!
Sen giderken hayallerimi yıkıp gittin!
Sen giderken aşkımı silip gittin!
Bütün güzel şeyleri, anıları yaktın gittin!