Ellerinin ve dudaklarının gölgesi sen giderken bende kalıyor.
Seni düşündüğüm zaman, dudaklarının hayâl ateşi içimi yakarken, ellerin bütün vücûdumda ılık bir su olup akıyor. Saçlarımı okşadığın zaman ruhum sesine sarılıyor, fazla çarpmaktan kalbimin ayarı bozuluyor, duruyor, bedenim nefes almayı unutuyor. Ensemi öpüyorsun, içimde binlerce kelebek uçuşuyor...Seni sevmediğim kadar sevmiyorsun beni, beni sevmediğin kadar sevmiyorum seni...
Ben size ne yaptım
Çağrı mı, armağan mı, ceza mı
Ne vardı böyle karşıma geçecek
Ben ne yazılar ne çizgiler yitirdim hatırlamadım
Ne var ki sizinki onlar gibi gitmeyecek
Devamını Oku
Çağrı mı, armağan mı, ceza mı
Ne vardı böyle karşıma geçecek
Ben ne yazılar ne çizgiler yitirdim hatırlamadım
Ne var ki sizinki onlar gibi gitmeyecek
Ensemi öpüyorsun, içimde binlerce kelebek uçuşuyor...Seni sevmediğim kadar sevmiyorsun beni, beni sevmediğin kadar sevmiyorum seni...
.........
düzyazı gibi ama değil...sizi yürekten kutluyorum...
musa zindan
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta