Sensizliğin içinde
Yüreğimi yırtar ağır özlemin
Yokluğuna alışmak ölümü sevmek gibi
İki tepeli yurdumda
Hiç olmadığın bu yerde
Sadece sen varsın
Bazen durulur,hatıralarda görürüm
Bazen gelirsin ansızın
Tutarsın elimden, kokuna sarıp
Adın gibi cilvenaz halinle
Acıtır yüreğimi gidersin
Tek bir kelamınla bir an avutursun sensizlik krizlerimi
Şahittir ağıdıma
Gökyüzü, yıldızlar ve onları yaradan
Seni senden daha çok severim
Katıksız, tarifsiz ve karşılıksız
Ahdımdır sana
Sen isteyince uğrunda ölmek
Sen varken, sen yokken
Ve
Sen giderken...
Kayıt Tarihi : 25.7.2010 11:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ferdi Çiçek](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/25/sen-giderken-159.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!