Sen Giderken Şiiri - İhsan Dinibütün

her akşam gidiyorsun
arkana bakmadan
her akşam sen giderken
ben aynı acıyı yaşıyorum
önce kapıdan çıkışını
arabaya binişini
sonra pencereden
gidişini izliyorum
pencerede ben
bende bitmeyen umut
dönüp bakmanı beklerim
ama bakmazsın
dudaklarında tebessüm
evine giderken, ben;
yalnızlığa tutsak
aynı yerde kalırım
hiç bir yere gitmem
gidemem
bütün gün dolaştığın yerde
kaldığın odanda
her yana sinmiş kokunu
içime çekerim
oturduğun koltukta sabahlarım
seni düşünürüm
seni böyle yaşarım ben
bütün gece seninleyim
hayaline prangalarım kendimi
nefesimsin, kanım, yüreğimsin
sensiz yapamıyorumki
nefes alamıyorum
anla beni