Bütün saatleri durdurdum,
Durdurdum zamanı sen gittiğin gün.
Denizi,yıldızları,mehtabı örttüm
Sensiz yakamozlar ışıldamasın diye.
Gidişin zemheri sogugu gibi,
Temmuz güneşi kifayetsiz artık.
Vuslata umut yok,son vedaydı gittinde
Yalnızlığına yenik,bir çınar devrilir sanki.
Kayıt Tarihi : 15.12.2010 12:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Musa Ataç](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/12/15/sen-giderken-110.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!