Sen Giderken Şiiri - Yalçın Şahin

yagmur yagıyordu sen giderken
arkandan bakarken sana umutsuzca
belki son bir kez daha doner
gözlerin gözlerimde veda edersin diye...

sen giderken dusuyordu
ucurumun esiginden
yercekimine yenik dusen bedenim
her adım atısında benden uzaklasırken
olumun soguklugunu biraz daha hissediyordu..
bu beden sen giderken..

gozyaslarımı icime attıgım
sensizliğe alısmanın zorlugu ile
duserken sonsuz sensizlikte
yagmur yagıyordu
sen giderken...

matem vardı gokyuzunde
arkandan bakarken
gidisini umutsuzca izlerken
yine sensizlik vardı
sonsuz bir ucurumda ben duserken
sen arkana bile bakmadan giderken
yine caresizlik YİNE sensizlik...

bir savas baslattım
kabullenemedigim gidisine
sen giderken gozlerim aglıyordu yine
isyan eden kalbim de simsekler cakarken
gozyaslarım sel olmus
ruhumun ırmaklarından ozleminle akarken
olum vardı vadilerinde....

evet sen yoksun yine
olu bir ruh bıraktın bana geride
sen giderken..
savası kaybettim ve sen gittin.....