Sen Gider İsen...2

Sen gider isen,
Elim ayağım birbirine dolanır.
Kömürümsü simsiyah saçlarım birden aklanır.
Sana meftun bu sevdalı yufka gönlüm,
Sevdalıların meclisinde her daim horlanır.

Sen gider isen,
Olurum analı babalı yetim.
Sararıp solar bir anda benzim betim.
Uzaklaşırım kendi kendimden,
Dillere düşer manidar halvetim.

Sen gider isen,
Kendi sılamda olurum muhacir.
Benim bu halimi görenler bana acır.
Kavrulurum kendi yağımda,
Ağrılar girer sol yanıma ha bire sancır.

Sen gider isen,
Hal ve ahvalim olur pür yaman.
Felek zalimleşir vermez bana aman.
Kaçar aşımın ekmeğimin tadı lezzeti,
Soframdaki taamlarım olur sanki yavan.

Sen gider isen,
Asuman yıkılır sanki başıma.
Soğuk sular katılar tam kıvamında pişmiş aşıma.
Bu emanet can bedenden ayrıldığında,
Sevdiklerim bile gelmez naaşıma.

Sen gider isen,
Ufkum daralır basiretim bağlanır.
Firakınla gönlüm kor ateşlerde dağlanır.
Aşkın müezzini dertli salamı verdiğinde,
Muhammedi güllerim kökünden budanır.

Sen gider isen,
Pazulu güçlü bileklerimi herkes yener.
Bu asil yüreğime dolar gam ile keder.
Dost bilip de bağrıma başlıklarımız,
En çetin sınavlarla beni imtihan eder.

Sen gider isen,
Kalmaz insanlara güvenim ve saygım.
Her geçen gün artar yaşama kaygım.
Çıkarım sevda ormanlarında sevda avına,
Tam hedefinden vurmaz kabzası sedef işlemeli silahım.

Sen gider isen,
Sevda mektebinden olamam mezun.
Geçmez gün ve gecelerim olur up uzun.
Can suyunu birlikte verdiğimiz gönül bahçemizin çiçekleri,
Yaprak döker solar daha henüz gelmeden hazan.

Sen gider isen,
Aydınlıklarım olur zifiri karanlık.
Sevda pınarlarım akar boz bulanık.
Aşkın çarşısında mecnun misali dolanır,
Seni şeref misafiri ettiğim gönlüm olur bağrı yanık.

07/ Şubat/ 2016