Sen Gideli Şiiri - Fazıl Hüsnü Şahin

Gülüm
Sen gideli
Fidanlar ağaç oldu
Almaz oldu içim sevdanı
Taştım,dağıttım
sokaklardayım.

Kaldırımlarda kucakladım seni
Yeni kilitli taşlar varya hani
Ama bilmezsin sen
Çok zaman oldu ya gideli.
O taşlar gibi sardım işte.
Kaçmayasın
Gitmeyesin diye sabaha.
Gülüm
Öyle sardım işte
Kalasın,gitmeyesin
Gülüm,gündüzüm olasın diye.

Sen bilmezsin gülüm
Nasıl bakar bana elalem
Gelen yüzünü buruşturur
Giden burnunu tıkar
Bir de eski dostlar yok mu
Kimisi acır gibi bakar
Kimisi sanki içinden ağlar
Öldüm de yasım tutar gibi.

Kaldırımlar boş kaldı gülüm
Vakti geldi artık kucaklaşmanın.
Ben yatarım
Gelmezsen
Yine kaldırımları sararım.

Gülüm
Bugün çok soğuk taşlar
Kalkıp gideyim derim
Başım biryere çarpar.
Hava toprak kokar
Ot kokar.
Böceğin biri ayağımı gıdıklar
Biri nabzıma bakar
Biri de durmadan ağzımı arar.
Bilmem nedir
Üstümden birşey kayar
Kemer gibi
Kendini bana dolar
Sıkar,sıkar
Yokluğun sardı beni
Canım çok yanar.

Bir kızıllık var ileride
Yaklaşır.
Ben mi giderim
Yoksa
O mu gelir
Tartışılır.

Gülüm
Sıcak bastı burayı
Her yanım yanık et kokar
Hani gülüm
Neredesin sen
Nerede soğuk taşlar.

Gülüm
Bir adam gelir
Kor olur yanar gelir.
Kaldırımlar olsa
Beni bağrına bassa
Diye geçer içimden.
Adam alır beni
Bağrına basar
Ortalığa bir çıtırtı çöker
Hepsini diyemem
Çok şükür bu eziyet biter.

Karşıdan bir adam gelir
Kor olur yanar gelir.
Elinde bir kazan kaynar
İçi,durmadan içime akar.
Beni bir o yakar
Bir sevdan yakar.

Gülüm
Sensizlikten çıktım bugün
Geçtim bir köprüden aceleyle
Sana geldim
Kabul edersen beni
Alnımda silik bir lekeyle.