Sen Gideli Şiiri - Zeynep Ceylan

Sen gideli…
Huyum değişti.
Olur olmadık şeylere küsüyorum artık.
Durduk yere… ağlama krizlerim tutuyor.
Ama biliyor musun?
Aslında hiç de durduk yere değil o gözyaşlarım…
Yokluğunda canım yanıyor.
Ve ben… sadece o acıya ağlıyorum.

Aynaya her baktığımda
Senden kalan bir iz buluyorum gözlerimde
Gülüşün… vedasızlığın…
Kalbime yapışmış, inmiyor üzerimden.
“Unut,” diyorum kendime…
Kalbim inatla “hayır” diyor.

Geceler uzun.
Zaman, sensiz geçmemekte ısrarlı
Rüyalar bile seni özlüyor
Ben… kayboldum
Senin olmadığın her sokakta…

Kahvem…
Sadece kahve değil artık
İçine senin yokluğun karışmış
Her yudumda içim daha da acıyor
Ve ne izlediğim film,
Ne dinlediğim şarkı
Senden başka bir şey anlatamıyor

Kalabalıkların içinde bile
Üşüyorum şimdi
Sen ısıtırdın beni en derinden
Şimdi insanlar geçip gidiyor yanımdan
Hissettiğim yalnızlığım
Ve ben…