Gittiğin günden beri kimse senin gibi sevmedi beni değer vermedi
Hep gizli gizli ağladım sessiz karanlık köşelerde...
Biliyormusun çok özledim seni sadece sen olsaydın yanımda...
Ben sevdim inandım değer verdim sonra sonrası hüsran...
Sevdiklerim hep yarım bıraktı beni ışığımı birer birer söndürdüler...
Üzmeye kırmaya korkmadılar defelarca hançeri sapladılar...
Biliyorum giden geri gelmiyor sen orda hasret ben burda hasret...
Urbama doldurdum senli geçen tüm günlerimi anılarımı herşeyi..
Başımı koydum dizlerimin üstüne içimi çeke çeke ağlıyorum...
Sen yoksun derdimi içimdekileri kime dökeyim kime anlatayım...
Senden sonra kimsesiz kaldım yersiz yurtsuz sevgisiz kaldım...
Niye kırıyorlar ki bu kadar kalbimi o artık çok yoruldu gün sayıyor...
Kimse anlamıyor çığlıklarımı duymuyor yada istemiyorlar..
Dön çarem dön sol yanım dayanmaz artık bu yürek...
Sensizliğe yok bir çare yok bir merhem ya sen ya sen diyor kalbim...
Ya beni de al yada sende geri dön artık dön çarem...
YASEMİN GÜVEN
Kayıt Tarihi : 28.10.2024 22:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!